Monitoring en surveillance: is de huidige situatie adequaat?

Abstract

De huidige surveillance in Nederland kent diverse systemen, die elkaar deels aanvullen en elkaar voor een klein deel overlappen, te weten het systeem van aangifteplichtige infectieziekten, surveillance via de CMR-peilstations (45 huisartsenpraktijken verspreid over het land), de doodsoorzakenregistratie van het CBS en op aanwijzing rapportage van bepaalde ziekten door ziekenhuizen en instellingen. Syndroomsurveillance combineert de gegevens van meerdere systemen tegelijk. Het CMR-peilstationssysteem bleek een belangrijke gegevensbron bij de pandemie in 2009.

Verbetering van surveillance in de huisartsenpraktijk is mogelijk door meer deelnemende praktijken en een hoge prioritering bij alle HIS-leveranciers voor het optimaliseren van de HIS’sen ten bate van surveillance. De surveillance moet zo weinig mogelijk inspanning vergen van clinici, voor wie de behandeling van de patiënt centraal moeten blijven staan, maar moet wel valide gegevens opleveren. Accurate ICPC-codering is daarbij onontbeerlijk.